Tegoroczną 10. edycję Narodowego Czytania zainaugurowała Para Prezydencka, utworem Gabrieli Zapolskiej ,,Moralność Pani Dulskiej”. Utworem wyjątkowym, bo piętnującym zakłamanie, ale jednocześnie z mądrym przesłaniem, aby potępiać zło.
Do naszego języka, z komedii, na stałe weszło pojęcie ,,dulszczyzna”, czyli postawa hipokryzji, zacofania, kołtuństwa, z jednoczesną próbą ukrycia tego i zachowania pozorów. Postępowanie takie uważamy za naganne.
„Dziś po ciężkich boleściach ukończyłam Dulską. Co to jest? Nie wiem. Pisałam ją w gorączce po prostu, może to właśnie będzie coś doskonałego, a może nic nie warte”– pisała w 1906 roku w liście do męża Gabriela Zapolska. Czas pokazał ….udowodnił wartość dzieła.
Lektura wyjątkowa, choć trudna dla młodzieży szkoły podstawowej. Jednak, mimo to nasi uczniowie z klasy VII, podjęli się przeczytania fragmentów komedii. Na początek przytoczyli słów kilka o samej akcji Narodowego Czytania, potem o treści i wymowie ,,Moralności pani Dulskiej” i wreszcie nastąpiło czytanie dramatu. Nie było łatwo, trzeba było sporo poćwiczyć, by sprostać temu zadaniu. Język utworu, mimo że wydaje się prosty, jednak jest specyficzny i niekoniecznie poprawny, przez co – trudny.
Mamy nadzieję, że tymi fragmentami , mimo wszystko, zachęciliśmy młodzież, do sięgnięcia po to wybitne dzieło- jeśli nie teraz, to w przyszłości.
Alicja Kamińska
